No. 9 APRIL 2006 |
| Gratis
maandelijks bulletin gericht op de ontwikkeling van het menselijk
potentieel. Uitgegeven door X-plore Development, bureau voor integrale ontwikkeling. Thema: het innerlijk kompas Lift yourself by yourself In nummer 8 van X-ploration schreef ik "Je hoofd leegmaken, ontspannen zijn en open staan voor jezelf en de ander heet ook wel de kunst van het niets doen. En tijdens dit "niets doen" is alles aanwezig voor een goed contact en een bevredigend gesprek voor beiden".Wat ik bedoel is, dat in dit moment van leegte en contact met jezelf en de ander, gedachten en gevoelens naar boven komen, die essentieel zijn voor dat moment. Je impulsen geven je aan wat te doen of wat te zeggen. Juist omdat je echt openstaat voor de ander vang je signalen helder op. Omdat je niet met je wilskracht bezig bent de goede vragen te stellen of zo snel mogelijk naar een resultaat streeft kan je reageren op je impulsen. Deze impulsen (gedachten en gevoelens) wijzen je de weg. Je weet wat het beste is voor dat moment: wat je nu aan de orde moet stellen of beter kan laten wachten, welke vraag je moet stellen, hoe deze te formuleren en te timen, wanneer je moet confronteren en wanneer het beter is los te laten. Het gaat allemaal over kwaliteit van communicatie. Impulsen dienen zich natuurlijk ook aan als je alleen bent. We kennen allemaal de plotselinge gedachte om iemand te bellen, die we een tijd niet gesproken hebben. We willen een beslissing nemen, maar het voelt niet goed omdat nu te doen, morgen misschien wel. We hebben allemaal ervaren dat iemand je iets aanraadt (een mooi boek, een goede cursus, een fijne reis) wat bij jou niet goed voelt. Je hebt een innerlijk kompas. De kunst is om meer afgestemd te zijn op ons kompas. Door grote drukte in het hoofd, door veel moeten en oordelen is dit lastig. Daardoor kunnen we onze eigen impulsen niet meer horen. Ook hebben we impulsen, die niet door onze eigen censuur heen komen. We vinden het raar om gevolg te geven aan bepaalde impulsen. Zo kan het zijn dat je je aangetrokken voelt tot iemand, maar schroom hebt dat te laten blijken. Je wilt iemand aanspreken of waardering uitspreken, maar je houdt je in. In plaats van met iemand een uur aan een tafel te zitten praten zou je liever met hem wandelen, maar je stelt het niet voor. Et cetera, et cetera. Het kunnen horen en volgen van je impulsen zal je het gevoel geven meer in het leven te staan. Je brengt naar buiten wat er in je leeft en je zal merken dat dat een positieve weerklank geeft in je omgeving. Je realiseert je zelf. Reageren? Stuur mij een mail.
Met vriendelijke groeten, |
 |